"Xəzər Lənkəran” bu mövsümün son matçına çıxır. 18-ci Azərbaycan kubok turnirinin finalı. Heyhat, bu mövsümün çempionluğunu son turda əldən verdik. Özü də elə kubokun finalında oynayacağımız "Bakı” klubuna öz meydanımızda məğlub olmaqla. İndi nominal və elə həqiqi ev sahibi "Bakı” klubudur (Çünki "Bakı”nın ev oyunlarını keçirdiyi stadion məhz Respublika Stadionudur). Bu məğlubiyyət acısını indi onlara daddırmağın vaxtıdır. "Bakı” çempionatın son turunda bizə qalib gəlməklə, çox cüzi (daha başqa iki oyunun nəticəsindən asılı olduğuna görə) çempion olma şansından heç nə əldə edə bilmədi. Amma biz kubokun finalında onlara qalib gəlməklə kuboka sahib çıxacağıq.

         Sonuncu tur qələbə qazanıb çempion olacağımıza görə biz azarkeşlər bu oyuna necə də möhtəşəm hazırlaşmışdıq. Hansı hisslər, hansı düşüncələr, hansı daha nələr...

          Bu matçı uduzub çempionluğu əldən verdikdən sonra, sanki bizim üçün hər şey bitti deyə şok yaşadıq. Həqiqətən də bu belədir,sanki bizim üçün hər şey bitti deyə depressiyaya qapıldıq. Heç kubokun finalına da, nədəki əvvəlcədən vəsiqəni təmin etdiyimiz Avrokubok oyunlarına da inamımız elə sarsıldı ki, sanki, "Xəzər Lənkəran”la bağlı hisslərimiz dərin bir quyuya düşmüş və onun oradan çıxarılması belə mümkünsüzdür. Yəqin komandada da belə depressiv hisslər yaşanmamış deyil. Əgər biz azarkeşlər və komandamız bu hisslərdən qurtula bilməsək, doğurdan da "Xəzər Lənkəran” və biz azarkeşlər üçün uzun müddət çox şey bitmiş olacaq.

            Lakin bu belə olmamalıdır. Biz bunu çempionluğun və çox şeyin itirilməsi kimi yox, sadəcə bir oyunluq məğlubiyyət kimi başa düşməliyik. Əgər belə olsa biz tez bir zamanda toparlanıb, həm kuboku qazanar, Avrokuboklarda uğurlu çıxışa başlayar və nəhayət gələn mövsüm ugurlarımızı davam etdirərək növbəti titullar qazanmaqla hər şeyi unuda bilərik. Dunyanın ən güclü və məşhur klubları da zaman-zaman belə aqibət yaşayıblar. Dəfələrlə Almaniya çempionu olmuş "Kayzerslautern”, İngiltərə çempionatında at oynadan "Lids” indi aşağı divizionda "vaxt keçirir” İspaniyada oyunu ilə sanki güclü küləyi xatırladan "Deportivo”nun indiki halı acınacaqlı deyilmi? Birvaxtlar İngiltərədə və ümumiyyətlə Avropada rəqib tanımayan "Mançester Siti” uzun illərdən sonra indi indi özünə gəlməyə başlayıb. Belə misallar çoxdur, amma kimisi bu vəziyyətdən illərlə çıxa bilmir, kimisi isə çox qısa müddətə hər şeyi unutturub yenidən "Mən burdayam!” deməyi bacarır.

             İndi dəfələrlə bizə məğlub olmuş "Bakı” klubunun bəzi oyunçuları mətbuat vasitəsilə kimisi bizə yenə həmin aqibəti yaşadacaqlarını deyir, kimisi barmaq silkələyir, kimisi "Xəzər Lənkəran”dan çox güclü olduqlarını və bizə meydan oxuduqlarını deyirlər. Onlar bir neçə dəfə bizə böyükhesablı məğlubiyyətlərini nə tez unutdular? Amma özlərinin bir neçə dəfə olan  minimal hesablı qalibiyyətləri gör onları necə də çaşqınlığa salıb.

              Ey "Xəzər Lənkəran” azarkeşi indi deyin bunlara dözək? Yoxsa komandamıza final oyununda güclü dəstək verib qələbə çalmaqla onlara öz yerlərini göstərək? Bizə hansı yaraşır? Onlar unudurlar ki, "Xəzər Lənkəran”la oynamaq "odla oynamaq” kimi bir şeydir. Çünki belə bir deyim var: "Azərbaycanda Futbolun Günəşi Cənubdan Doğur!” Bəli, "Xəzər Lənkəran” Futbolumuzun Günəşidir! Günəş isə od yağdırır! "Xəzər Lənkəran”la oynamaq odla oynamaq kimidir. Odla rəftarı bacarmayanlar isə yanıb kül olmağa məhkumdur. Gəlin finalda bunu sübut edək!

             P. S.    Bu arada çox yaxşı münasibətdə olduğumuz "İnter” azarkeşləri də 50 azarkeşlə bizlərə dəstək olmaq üçün "Bosman” fanklubuna müraciət etmişlər.