Bu ilin may ayından bu tərəfə yəni, son ölkə kubokunun finalındakı məlum "Fair Play” məsələsindən sonra növbəti "Xəzər Lənkəran” –"Bakı” matçı səbirsizliklə gözlənilirdi. Bu matç isə bu mövsümün ilk dövrəsində Lənkəran şəhərində 02.10.2010 tarixinnə, saat 18:00-a təsadüf edirdi. Bəli, bu günü və bu saatı azarkeşlərimiz səbirsizliklə gözləyirdi. Komandamızın bu oyunda öz sözünü deyəcəyini səbirsizliklə gözləyən azarkeşlərimiz yalnız sivil yolla, sürəkli olaraq "Fair Play” sədaları altında rəqibi utandıracaq və oyunlarının alınmaması üçün bu şüardan istifadə edəcəkdi.

            Oyun başlamazdan əvvəl, futbolumuzda öz yeri olan, müəyyən vaxt ərzində "Xəzər Lənkəran”ın uğurları üçün tər tökmüş, titullar qazanmasında məxsusi payı olan Zaur Ramazanov futbolla vidalaşırdı deyə topa ilk zərbəni də məhz o, endirdi. Bununla da Zaur Ramazanov bir futbolçu kimi rəsmən butsılarını mismardan asmış oldu. Vaxtı ilə meydanlarda güclü külək kimi əsən, rəqibin ona çatmasına belə imkan verməyən, rəqib qapıçıları vurduğu möhtəşəm qollarla məyus edən, hətta "Birlık Kuboku”nun finalındakı "Paxtakor”un qapısına vurduğu gözəl qolu ilə FİFA və UEFA prezidentlərini yaxşı mənada təəccübləndirən Zaur, yaşıl meydanlara əlvida dedi. Azarkeşlər onu çox bəyəndiyindən "Zaur...Zaur...” sədaları bir neçə dəqiqə "Xəzər Lənkəran mərkəzi stadionu”nu lərzəyə gətirdi. Biz Azərbaycan futbolundakı xüsusi üslubuna görə Zaur Ramazanova təşəkkür edir, bundan sonrakı fəaliyyətində isə ona uğurlar arzulayırıq.

            Matça gəlincə, həqiqətən "Xəzər Lənkəran”  xüsusən birinci hissəni çox gözəl futbol nümayiş elətdirərək səviyyəli komanda olduğunu meydanda "Bakı”ya meydandan kənarda isə hər kəsə sübut etdi. Gözəl düşünülmüş oyunla, dəqiq ötürmələrlə, sürətli qurulan hücumlarıyla, futbolçuların bir-birini gözəl başa düşmələri ilə, xətlərarası anlaşmanın yüksək səviyyəsi və nəhayət ardıcıl yaradılan qol epizodlarıyla bir Avropa klubunu xatırladırdı. Rəqibə gözəl pressinq tətbiq etməklə onların nə oyununun alınmasına, nə də ki uzun-uzadı topa sahib olmalarına imkan vermirdi. Elə bunun nəticəsi idi ki, 23-cü dəqiqədə "Qara Şimşək” hesabı açdı. Bundan sonra da ardıcıl hücumlar edən komandamız heyif ki, növbəti qolunu vura bilmədi. Burda bəxt amili də rəqibin xeyrinə işləmiş oldu desək, səhv olmaz. Azarkeşlərə gözəl həyəcan bəxş edən komandamız, "Bakı”dan fərqli, hazırlıq və transfer dövrünün demək olar ki, olmamasına baxmayaraq, rəqibə dərs keçə bildi.

            Amma ikinci hissə, birinciyə nisbətən tam başqa, ağır bir həyəcan və yubanmalarla keçdi. Burada oyun günü yağışın yağması, meydanın isə tam normal olmaması hər iki komandanın futbolçularının sanki, tez yorulmasına gətirib çıxarmış oldu. Təəssüf ki, yubana-yubana gedən oyunun 85-ci dəqiqəsində cəmi bir-iki künc zərbəsi qazanan rəqibin bəxti gətirdi. Burada topu kornerə çıxarmaqla səhv edən Ruslan Poladovun da günahı var idi.Hərçənd bir az sürətli olsaydı Poladov həmin epizodda topa rəqibindən daha tez çata bilərdi və topu kornerə yox, mənimsəyib komanda yoldaşlarından birinə ötürə bilərdi. Bununla da bundan qaça bilərdik. Təəssüf ki, bununla həm iki xal itirmiş olduq, həm də Kamran Ağayevin "quru dəqiqələri” bitmiş oldu. Elə üç il əvvəl də bu stadionda bu rəqibin qapıçısı Sissokonun "quru dəqiqələri” Emin Quliyevin matçın son dəqiqələrində vurduğu yeganə qolla bitmişdi. Hər halda belə qısa müddətdə bu cür oyun nümayiş etdirən bir komanda qurduğuna görə baş məşqçimiz Mirça Rednikə təşəkkür etməliyik.

            Bu oyunda da hakimliklə bağlı yenə problem yaşandı. Birinci hissədə aşkar "Xəzər Lənkəran”  əleyhinə tez-tez fit çalan Fariz Yusifov, daha betər hallarda rəqibin oyunçularına "güzəşt” edirdi. İkinci hissədə bir az obyektivləşən referi ardıcıl səhvlər etməyə başladı. Jabanı futbolçumuzun üzünə zərbə endirdiyinə görə haqlı olaraq, meydandan qovdusa, ardınca iki kobud səhvə yol verdi. İnsafən qol buraxdığına görə əsəbiləşən Kamran Ağayev də rəqibinin üzünə zərbə endirsə də nə yan hakim, nə də Fariz Yusifov bunu görmədi. Ardıyca əlavə olunmuş dəqiqələrdə cərimə meydançasının daxilində qapıya gedən güclü zərbəni rəqib müdafiəçi Dare Nibombe əlini açaraq biləyinin köməyi ilə topu saxlasa da, yenə nə yan hakim, nə də Fariz Yusifov bunu görmədi. Penalti şansından yararlansaydıq,.. Bunun da oyunun nəticəsinə təsir edən amil kimi qiymətləndirmək olar.

            Burada bir az araşdırmaya ehtiyac duyuruq. Hakimlər komitəsi tərəfindən, keçən mövsüm və bu mövsüm ardıcıl olaraq səhvlər üzündən oyunlara təyinat almayan və ya təcrübə toplayan hakimlər kimi 1-ci divizionun oyunlarına göndərilən Fariz Yusifov niyə belə məsul matça təyinat alır? Hansı ki, hamı bu matçın necə prinsipial olduğunu çox yaxşı dərk edirdi. Belə şübhəli məqamlar və ya məsuliyyətsiz yanaşma Hakimlər komitəsinin işinin yarıtmaz olduğu anlamına gəlmirmi?