Dünən Avropa-2012 seçmə mərhələsində Azərbaycan-Almaniya millilərinin oyunu xüsusən ölkəmizdə böyük maraqla gözlənilməkdə idi. Oyunun təşkili və azarkeşlərin Tofiq Bəhramov adına stadionu tam doldurması çox gözəl görüntülər idi. Çoxdan idi ki, bu arena bu qədər azarkeşi ağuşuna almamışdı. Bəli, ölkə futbolsevərləri gözəl futbolu anlayır və onun canlı izləyicisi olmaq üçün heç nəyini əsirgəmir.

            Oyunun başlama şərtləri, hakim tərəfindən hansı komandanın hansı tərəfdə və oyuna başlayacaq komandanın hansı olacağını təyin etmək üçün komandaların kapitanları da daxil olmaqla atılan püşk anının işıqlandırılmasından tutmuş, himnlərin futbolçular tərəfindən oxunmasını lap yaxından izləyicilərə təqdim edən, həmçinin texniki imkanlardan istifadə edərək ofsayt vəziyyətlərindəki "xətti-kölgəli aydınlatma”nın tətbiqi nəticəsində epizodların daha dəqiq araşdırılmasına kömək edən bir usta teleyayım, sanki Avropa meydanlarını və bu meydanlardan canlı teleyayımı xatırladırdı. Təşkilat məsələləri çox ürəkaçan idi.

            Oyuna ilk olaraq başlayan Almaniya millisi bir neçə dəqiqə ərzində topu özlərində saxlayaraq sanki "top bizimdir” demək istəyirdilər. Dəqiqələr ötdükcə isə Azərbaycan millisində azarkeşlərin də dəstəyi sayəsində psixoloji gərginlik aradan qalxmağa başladı və yavaş-yavaş təşəbbüsu ələ almağa başladılar. İnsafən bu dəqiqələrdən sonra millimiz ardıcıl hücumlar təşkil etməyə başladı və hətta Almaniya millisinin qapısı ağzında bir neçə real qol vəziyyətləri yaratmağa nail oldu. Lakin ya rəqib qapıçının inamlı oyunu, ya qapı tiri, ya da futbolçularımızın azca dəqiq olmamalarının xətası ucbatından hesabı açmaq mümkün olmadı. Bu birinci hissənin ortalarına qədər davam etdi. Burada alman futbolçularının zəif oyununu və qeyri dəqiq ötürmələrlə yadda qalmalarını da qeyd etmək lazımdır. Sanki onlar rəsmi oyuna yox, ya yoldaşlıq oyununa və yaxud məşqə çıxmışdılar. Çünki az sonra hesabı açsalar da qol sevincini ötəri formada yaşadılar. Gərgin oyunlarda isə kombinasiyalar qurub qol vurmaq üçün alışıb yanan futbolçunun qol sevinci ilə bu qol sevinci arasındakı fərqi, diqqətli izləyicilər rahat fərqləndirə bilirlər. Daha sonra ikinci qolu vuran almanlar yenə eyni süstlüklə sevindilər.

            Hakimlərə gəlincə fikrimizcə, Yunanıstanı təmsil edən hakimlər briqadası, baş hakim Mixail Koukoulakis, köməkçiləri Xristos Baltas, Leonidas Vasileidais və ehtiyat hakim Vasilios Pamporidis ümumiyyətlə oyunu normal idarə etdilər. Lakin bəlkə də buraxdıqları yeganə səhv qismən də olsa oyunun gedişatına təsir etməmiş deyildi. Çünki hələ hesab açılmamışdan ötürmə alan Vüqar Nadirov heç də ofsayt vəziyyətində deyildi və bu ötürməni qolla tamamladığına görə hətta baş hakim Mixail Koukoulakis tərəfindən sarı vərəqə belə aldı. Sonradan "xətti-kölgəli aydınlatma”  vasitəsi olan texniki imkandan da aydın görünürdü ki Vüqar Nadirov heç də ofsayt vəziyyətində olmayıb və çıxdığı təkbətək epizodunda hakimlər, xüsusən yan xətt hakimi bayrağı havaya qaldırmaqla səhvə yol veribmiş.

            Milli komandamız əvvəlkilərə nisbətən daha hazırlıqlı görünürdü və daha baxımlı oyun göstərə bilmə imkanlarının olduğunu ortaya qoya bildi. Burada Almaniya millisi əsas fiqurlarsız oyuna çıxmışdı və sonradan bir-iki əsas heyət oyunçusunu da gənclərlə, Podolski və Özili Götzelərlə əvəzləməsi də onların oyuna nə dərəcədə ciddi yanaşmalarının göstəricisi idi. Buna baxmayaraq komandamızın futbolçularına, sanki qarşılarındakının Almaniya yığması olmasının fərqinə varmadan bacardıqları mübarizəni apardıqları üçün təşəkkür etməyə dəyər. Əvvəllər qeyd etdiyimiz beynəlxalq oyunlardakı psixoloji durum çatmamazlığı aradan qalxmış kimi görünürdü ki, burada azarkeşlərin tribunaları tam doldurması və bu dolu tribunaların komandaya verdiyi dəstək böyük rol oynayırdı. Ümumiyyətlə komandamız adətən güclü rəqiblərə qarşı daha yaxşı motivə olunur deyə bilərik.

            Sonda Almaniya millisinin olduqca zəif çıxışına görə hətta azarkeşlərimiz Yoahim Löv üçün bir neçə dəfə onun başa düşmədiyi dildə istefa şüarı da səsləndirdilər. Kim bilir bəlkə də Vüqar Nadirovun vurduğu qol hesaba alınsaydı futbolçularımız ruhdan düşməz, nəinki heç-heçə, hətta qələbə də qazana bilərdilər. Bu məğlubiyyəti də yunanıstanlı hakimlər briqadasının ayağına yazmaq olar.